Hz. Muhammed'in (s.a.s.) dünyaya teşrif etmesi büyük bir tarihi hadise olduğu gibi, nur ile karanlığı, hak ile batılı, şirk ile tevhidi birbirinden kesin çizgilerle ayıran ilahi bir mucizedir. O'nun dünyaya gelmesiyle, bir bakıma, hayır ve güzellik de dünyaya geldi. Çünkü bütün insanlığın kurtuluş reçetesini de beraberinde getirmişti Hz. Muhammed (s.a.s.). O'nu b'isetten evvel de sonra da sürekli tefekkür halinde görü- yoruz. İnsanların geleceğini düşünüyordu şüphesiz. Çevresin'de olup bitenlerden memnun değildi. Nihayet Allah tarafından elçi olarak 101 seçildi. Kur'an'ın ifadesiyle, o ('bir şahid, bir müjdeci, bir uyarıcı, bir davetçi ve nur saçan bir lamba olarak" gönderildi. Artık büyük bir emanet omuzlarına yüklenmişti. Allah O'nu sıkı bir kontrol altında bulunduruyordu. Zaman zaman O'nu tebliğ için uyarıyor, O'na davet metodlarını öğretiyordu. ('Ey Peygamber! Rabbinden sana indirilenleri tebliğ et ve ''Yakın akrabalarını uyar."  gibi ayetler bu konuda kesinlik ifade eder. Allah'ın Rasulü Hz. Muhammed (s.a.s.) de O'nun risaletini hakkiyle tebliğ etti. Ölüm dahil, herşeyi göze aldı bu uğurda. Hayatı boyunca risaleti insanlığa duyurmak için çırpındı durdu. Bu yolda ashabiyle birlikte eziyyet gördü, evi taşlandı, yolu kesildi, yoluna dikenler kondu, Kabe'de Allah'a secde halindeyken boynuna deve yavrusunun leşi atıldı. Bütün bunlar O'nu ve  .yıldızlar gibi olan arkadşlarnı yollarından çeviremedi. Dahası var : Ashabiyle üç yıl boyunca, siyasi, sosyal ve iktisadi bir ambargoya maruz bırakıldı. Ama ümidi kırılmadı, hidayet konusundaki hırsı bitmedi, aksine İslam dinini Mekke'nin dışına götürmeye karar verdi. llk durağı Taif'ti. Fakat tebliğ için gittiği Taif' te serseriler tarafından taşlandı. Taşların acısıyla bir duvara yaslanıp ellerini semaya doğru açtı ve Allahım, dedi, çeresiz kaldığımı ancak sana derim. İlahi! Biçarelerin Rabbi sensin. Gazabına uğrayayım da, çektiğim belalara aldırmam"( ). Nihayet Allah (c.c.) O'na, Medine'ye (Yesrib'e) hicret yolunu açtı. Rasulüllah orayı davetine karargah yaptı. Medine'de kaldığı on yıllık süre zarfında İslamiyeti bütün dünyaya tebliğ etmeye muvaffak oldu. a Allah nurunu tamamlayacaktır, kafirler istemeseler de bir ıslahatçı olarak, öncelikle Medine'nin iç meselelerini kesin çözüme bağladı. Daha sonra dışa yönelik tebliğ ve davette bulundu. nay-i kelimetüllah için savaştı, savaştı ... Arka arkaya zaferler kazandı; Hicretin sekizinci yılında Mekke'yi fethedince artık insanlar "bölük bölük" islam'a girdiler. Siyasi, iktisadi, sosyal ve kültürel konularda yeni şeyler getirdi. Dilenciliği kaldırıp, çalışmayı teşvik etti, tevekkülü yanlış anlamak isteyenleri ikaz etti. "önce deveni bağla, sonra tevekkül et." buyurdu. Soyla övünmeyi yasakladı ve "Ameli olmayan nesebine güvenmesin." dedi. Kızına bile, "Ey Fatima! Sen de nefsini Allah'- tan satın al. Valiahi babanın sana bir faydası olmayacaktır" sözleriyle uyardı. Karaborsacılık, faizcilik, tavassut ve iltimasla savaştı. ((Sizden evvelkileri helak eden şey, şerefli olan hırsızlan görmezlikten gelip kimsesiz olanların ellerini kesmeleriydi. Vallahi, eğer Muhammed'in kızı Fatıma da çalsa, onun ellerini de keserdim."  diyordu. Harb kurallarını da mağdurların lehine yeniden düzenledi. Ordu harb meydanına çıkmadan şu talimatı veriyordu : ('Yaşlı insanları, çocuklan ve kadınlan öldürmeyiniz; işkence yapmayınız". O zamana değin esirlere karşı yapılan kötü muameleleri kaldırdı. Hitabetiyle kendisine acı sözler söyleyen Süheyl adlı bir esire karşı tavn dikkate değerdir: Hz. ömer'in "Ya Rasulellah! Şu Süheyl b. Amr'ın dişlerini sökeyim de bir daha aleyhinizde bulunmasın." sözüne mukabil Rasulüllah şöyle diyordu : ('Hayır, vallahi O'na eziyyet edemem, Sonra, ben peygamber olduğunı halde, Allah da bana eziyyet eder. Kimbilir, belki de bir gün seni sevindirir". İşte Rasulüllalı'ın (s.a.s.) hayatı böyle birkaç sözle ifade edilir ama, ciltler dolusu eserlerle bitirilemez. Biz, o'nun sahabelerden birinin dediği gibi ben sözlerimle Muhammed'i övmüş olmadım. Fakat onun sayesinde sözlerimi güzelleştirdim". O'nu anlatmakla sözlerimizi güzelleştiriyoruz. İnsanlık O'nun kurduğu sisteme bugün ne kadar muhtaç!